Het slot van het zaalseizoen van de C1

donderdag 22 februari 2018
In de laatste drie wedstrijden van het zaalseizoen moesten we achtereenvolgens tegen Fiks, Madjoe en Haarlem. Eerst naar Fiks, dat ligt in Oegstgeest. De thuiswedstrijd verloren wij in de laatste vier minuten. Wel een ploeg waar wij gewaagd aan waren. Helaas lukte het ook deze wedstrijd niet. We hebben de hele wedstrijd achter gestaan en het werd het uiteindelijk 14-9. Opvallend is dat we in deze wedstrijd 1x meer hebben geschoten dan Fiks, wij 65x en Fiks 64x. Met het aantal doorloopballen (12 om 10) en schoten (47 om 46) ontliepen de ploegen elkaar niet veel. Dan kunnen we maar 1 conclusie trekken. Wij schoten niet goed genoeg.

Dan naar Madjoe, dat ligt hemelsbreed 2,5 km vanaf Fiks, maar dan in Rijnsburg. Over deze wedstrijd kunnen we kort zijn. Dat was het onbetwiste dieptepunt van dit seizoen. Thuis wonnen we nog eenvoudig van deze ploeg. Nu stonden we 11-0 achter met rust en niet omdat Madjoe zo fabelachtig speelde. De eindstand was 16-6. Het meest memorabele van deze wedstrijd was de invalbeurt van Tess, zo’n beetje de kortste ooit. Na één actie, binnen een halve minuut was Tess er weer uit, met wat achteraf een gebroken teen bleek te zijn.

De laatste wedstrijd van het seizoen bracht Haarlem naar ons toe. De ongeslagen koploper met een doelsaldo van rond de +150. De uitwedstrijd werden we met 22-5 afgedroogd. Maar dit keer verliep het anders. Met de afstraffing van vorige week nog in het geheugen, startten we erg scherp. De ruststand was een voor Haarlem ongekende 3-3. Helaas lukte het ons niet de tweede helft te scoren, maar 9-3 verliezen van Haarlem is hoe dan ook een goede prestatie.

Grote dank aan onze reserves en invallers Jelmer, Jeremy, Damey en Tess. Onze uitwedstrijden waren niet bepaald om de hoek van de deur. Toch gingen zij iedere keer mee. Jullie hebben in totaal meer dan vijf wedstrijden aan speelminuten meegedaan en daarom ook een belangrijke bijdrage aan dit zaalseizoen geleverd.

Een korte terugblik op wat dit zaalseizoen wilden. Ons doel was het halen van de derde plaats. Dat is niet gelukt. We zijn in de middenmoot geëindigd en hebben een aantal leuke en goede wedstrijden gespeeld. Maar ook een aantal minder leuke en minder goede wedstrijden.

En ons veldspel dan. Verdedigend is het in het zaalseizoen steeds beter gegaan. We staan het grootste deel van de tijd netjes open naar de bal en verdedigen meestal ruim genoeg voor. Nu moeten we alleen nog goed weten om te gaan met het snijden langs de afvanger bij het voorkomen. Daar gaan we op het veld op trainen. Aanvallend spelen we vrij dynamisch als het lekker loopt. Met een wisselende aangever voor de paal en zonder vaste afvanger, dat doen we uit de loop. Als het niet lekker loopt, is het echter vrij chaotisch. Wat voor verbetering vatbaar is, is de steunpositie in de paalzone en het vrijkomen voor het schot. Het schieten uit beweging met het juiste beenritme is nog best lastig. Hierdoor scoren we minder van afstand dan zou kunnen. Ook daar gaan we op het veld mee verder.

Op 10 maart gaan we met z’n allen op pad. Eerste video kijken, dan bouncen en maccen. Daarna weer het veld op. Tegen twee nieuwe tegenstanders (KVA en Blauw-Wit) en één bekende (Apollo). Ons doel is natuurlijk kampioen te worden. De verbeterpunten zijn duidelijk. De trainers zijn gemotiveerd. Laat maar komen dus.

Marcel Schaft