Dear lovely korfbalvrienden van OKV,

zondag 10 november 2019
Omdat ik jullie natuurlijk erg mis, schrijf ik op verzoek een update over mijn avonturen hier in de States. Ik druk mij nog zacht uit als ik zeg dat ze geweldig zijn. Literally AMAZING zouden ze hier zeggen, aangezien Amerikanen in staat zijn om alles te overdrijven, doe ik daar gewoon lekker aan mee. Nee hoor, het is gewoon de waarheid, ik heb het erg naar mijn zin.
 
In de eerste weken heb ik eigenlijk niets weggehad van een ‘local’. Ook voor mij was het de eerste keer in New York en heb ik menig toeristenboekje netjes afgewerkt. De Brooklyn Bridge, Empire State, Central Park en de zogeheten duurste straat ‘Fifth Avenue’ heb ik allemaal doorgewerkt. Ook ik ben gewoon zonder schaamte op het ijzerwerk van de brug gaan staan en heb mijn filmrol gevuld met genoeg foto’s en selfies. Nu we ondertussen elf weken onderweg zijn ben ik diegene die de foto’s moet maken, want de visite vanuit Nederland moet ook een kiekje hebben. Ik lieg ook niet als ik ondertussen al tien (!) keer de Brooklyn bridge heb gelopen.
 
Na aardig gewend te zijn aan de Amerikaanse cultuur (Burgers, Trump, USA = geweldig, Pizza, OMGAREYOUFROMHOLLAND?) doe ik er tegenwoordig gewoon vrolijk aan mee. Hier op de campus sport iedereen zich het lam lazarus, aangezien de varsity teams (topsport) de school zo goed mogelijk moeten vertegenwoordigen. Echter, van de gele mandjes en onze gemengde sport moeten ze helemaal niets hebben. Ik maakte dan ook een kleine twist en trok mijn stoute voetbalschoenen aan. Op het gebied van teamsport ben ik in ieder geval niet achtergebleven en heb ik gewoon eenmaal per week getraind en elk weekend twee wedstrijden gespeeld. Helaas is het seizoen nu over, zijn we derde geworden, en moet ik het  zonder teamsport doen. Maar goed, hardlopen langs de torenhoge gebouwen van de ‘Big Apple’ is ook zeker niet verkeerd.
 
Op school gaat het erg goed en daar heb ik ook de meeste mensen leren kennen. We hebben het met onze groep heel erg leuk en doen ontzettend veel gave dingen. Ik ga iedereen hier dan ook heel erg missen en wil zeker nog een keer terugkomen om hen nogmaals eens te kunnen zien. Toch mis ik het ‘normale’ Nederlandse leventje wel en ben ik ook zeker blij om te weten dat ik over een bepaalde tijd weer mijn rode rokje kan aantrekken en veel ballen kan onderscheppen! Want dat is met voetbal toch echt wat lastiger. Ik heb OKV1 bijna wekelijks gevolgd en kreeg af en toe een uitgebreid verslag van menig speler, speelster of toeschouwer (bedankt mam).
 
Hoewel er in het afgelopen veldseizoen helaas niet al te veel gewonnen werd ben ik er zeker van dat hier in de zaal verandering in gaat komen. Zet hem op voor alle wedstrijden in 2019 waarna ik jullie in 2020 hopelijk zo snel mogelijk kan komen versterken.

Gegroet,

Jente